Εδώ θα δημοσιεύω διάφορες γενικές παρατηρήσεις και σκέψεις σχετικές με το περιεχόμενο του ιστολογίου.
In this page I will post various general remarks and thoughts concerning the contents of the blog.
Νομίζω είναι προφανές ότι η αύρα ενός ρεμπέτικου δεν μπορεί να αποδοθεί μέσα από μια παρτιτούρα (και το ηχητικό μέρος της). Προσπαθώ να το επιτύχω όσο μπορώ, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι ικανοποιητικά στον βαθμό που θα επιθυμούσα. Γενικώς, δεν αρκεί να παίζει κάποιος τις συγκεκριμένες νότες αλλά πρέπει εξίσου να ενσωματώσει το πνεύμα του ρεμπέτικου στο παίξιμο. Αυτό βέβαια είναι μερικές φορές σαφές, μερικές φορές ασαφές, και ακόμη περισσότερο προσωπικό ζήτημα.
Όπως και να 'χει, μια ασφαλής οδός για την απόκτηση του ύφους είναι η συνεχής ακρόαση των αυθεντικών εκτελέσεων και μελέτη επί αυτών, με ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες.
Κατανοώ ότι οι απόδοσεις της συνοδευτικής κιθάρας των κομματιών είναι σε κάποια σημεία υπερβολικές. Αυτό γίνεται εσκεμμένα, με σκοπό να αναδείξω νέες ιδέες και τεχνικές, όχι απλά να κάνω την ακριβή μεταγραφή του κομματιού ώστε να εκτελεστεί νότα προς νότα. Παρά ταύτα, αρκετά κομμάτια όντως τα μεταγράφω (εντός ορισμένων ορίων πάντα) με ακρίβεια ή σχεδόν με ακρίβεια.
Στις παρτιτούρες γράφω, στο μέτρο του δυνατού, και τη μελωδία που ακολουθεί ο τραγουδιστής. Αυτό δεν είναι και τόσο στυλιστικά "σωστό" (αν και υπάρχουν αρκετά τραγούδια όπου το σολιστικό όργανο ακολουθεί διακριτικά τη μελωδία του τραγουδιστή, νότα προς νότα). Ο λόγος που το κάνω είναι για να υπάρχει μέτρο αναφοράς τόσο για τη συνοδευτική κιθάρα όσο και για κάποιες σολιστικές φράσεις ενδιάμεσα στη μελωδική γραμμή του τραγουδιστή.
Γενικώς, θεωρώ ότι πρέπει πάντοτε να παρατηρούμε τη μελωδική γραμμή του σολιστικού οργάνου και στα φωνητικά μέρη του τραγουδιού.
Σχετικά με την επιλογή τονικότητας στην οποία μεταγράφω κάθε κομμάτι, συνήθως επιλέγω την τονικότητα στην οποία παίζω το κομμάτι. Ο βασικός λόγος που υπαγορεύει την εκάστοτε επιλογή είναι οι φωνητικές δυνατότητες. Εν τούτοις, θεωρώ ότι κάποια κομμάτια αξίζει να μεταγραφούν στους αρχικούς τους τόνους.
I think it is fairly obvious that the aura of a rebetiko song cannot be conveyed through a music sheet (and the corresponding audio). I try to achieve it, but the results are not satisfactory in the degree I would like to. In general, it is not enough for someone to just play the specific notes, but one equally needs to incorporate the spirit of rebetiko in his performance. This is sometimes clear and sometimes a vague matter, even more a personal one.
In any case, a safe way to get a grip on the style is the constant listening of the original recordings and the study on them, with special attention on the details.
I understand that my accompanying guitar versions of the song are in some points exaggerated. This is intentional, with the goal of bringing out new ideas and techniques, not to just transcribe the song accurately, in order to be played note by note. Nevertheless, several songs are indeed transcribed (within certain limitations) accurately or almost accurately.
In my music sheets I transcribe, within limits, also the singer's melody part. This is not so artistically "correct" (although there are plenty of rebetiko songs where the solo instrument follows the singers' melodic line discreetly, note by note). The reason that I do this is to establish a reference for the accompanying guitar and also for some solo phrases that appear inbetween the singer's melodic line.
In general, I think that we should always observe the melodic line of the solo instrument also in the vocal part of the song.
Regarding the choice of the key in which I transcribe the songs, I usually choose the key that best suits me for playing the song. The main reason that dictates this choice is the vocal abilitites. However, I think that for some songs it is worth transcribing them in their original key.